به طور کلی ، فناوری تصویربرداری سه بعدی از گرافیک برای به دست آوردن تصاویر سه بعدی استفاده می کند. برای اندازه گیری جسم لازم است که یک لیزر با روشنایی بالا طراحی کنید. فاصله و فاصله پرتوی لیزر برای پردازش تصویر و مدل جسم استفاده می شود. برای به دست آوردن یک تصویر سه بعدی از جسم ، عکس های متعدد طول می کشد ، که گران و کند است ، به خصوص برای گرفتن تصاویر از اشیاء در حال حرکت مناسب نیست. کل فرآیند گاهی دهها دقیقه طول می کشد و جسم در هنگام عکسبرداری نمی تواند حرکت کند. این بدان معنی است که این تکنیک عکاسی فقط در مناظر و اشیاء ثابت قابل استفاده است. بعداً افراد 3DFlash اختراع کردند! فن آوری عکاسی ، این فناوری دارای مزایای مطلق در عکاسی از بدن انسان است - می توانید در 0.01 ثانیه با وضوح بالا دست یابید و داده های دقیق سه بعدی از چهره انسان را بدست آورید.
فلش سه بعدی! فلاش سه بعدی را می توان با یک دوربین دیجیتال رایج دو بعدی متصل کرد تا یک کد مخصوص شطرنج را روی سطح آبجکت قرار دهد و دوربین دیجیتال تصویر رمزگذاری شده را ضبط کند. از طریق نرم افزار رمزگشایی ویژه ، تصویر رمزگذاری شده را تجزیه و تحلیل کنید تا اطلاعات سه بعدی محورهای X ، Y و Z را پیدا کنید. در این مرحله ، تصویر پردازش شده ، یک پرتره مش سه بعدی است که از یک شبکه تشکیل شده است. قدم بعدی دادن صورت استیک به پوست و رنگ آمیزی است. پس از اتمام ، یک آواتار کامل 360 درجه ای روی رایانه ایجاد شد. سپس رایانه اطلاعات را وارد دستگاه حکاکی داخلی می کند و می توان از صنایع دستی کنده کاری داخلی کامل استفاده کرد.
